Afscheid meester Yvo

Uit: De Krant van Midden-Drenthe

Yvo Holwerda verlaat IKC De Lindelaar met een hoofd vol mooie herinneringen

,,Het zal echt wel even wennen zijn om niet meer elke dag naar school te gaan’’, zegt Yvo Holwerda, vooruitblikkend op zijn aanstaande pensioen. Na de herfstvakantie keert hij niet terug bij IKC De Lindelaar in Westerbork, de school waar hij bijna veertig jaar heeft lesgegeven.

Holwerda heeft dit schooljaar geen eigen klas meer, hij fungeert sinds de zomervakantie naar eigen zeggen als ‘vliegende kiep’. ,,Ik spring in verschillende klassen bij en val in bij ziekte. Dat is een mooie geleidelijke overgang naar het pensioen. De vele contacten die je als onderwijzer hebt, met kinderen, ouders en collega’s, zal ik zeker missen, maar ik ben niet bang voor verveling. Ik houd van padel en wandelen, wil gaan golfen, ga met mijn vrouw een maand naar Thailand en vind het fijn om straks te kunnen reizen buiten de schoolvakanties. We krijgen binnenkort ons tweede kleinkind en onze dochters wonen in Amsterdam. Straks is er ook meer tijd voor hen. Het is niet zo dat ik er naar uitkijk om met pensioen te gaan, maar het is goed zo.’’
 

Veranderingen

Yvo Holwerda gaat ’de rompslomp van het werk’ niet missen. ,,De laatste jaren is er meer administratie bij gekomen en wordt het werk omgeven door regels.’’ Hij werkte ruim 44 jaar in het onderwijs en zag daardoor diverse veranderingen, ook bij kinderen. ,,De laatste jaren merk ik dat ik meer energie in kinderen moet steken om er iets uit te krijgen. Ze vinden het lastig om zich te concentreren doordat ze veel prikkels moeten verwerken.’’

Streken op Ameland

De onderwijzer zal op De Lindelaar niet snel vergeten worden. Yvo Holwerda deed namelijk meer dan lesgeven. ,,Ik heb het altijd leuk gevonden om activiteiten te organiseren buiten de lessen om, zoals het schoolvoetbal. De eerste keer dat we meededen, werden we al Drents kampioen’’, vertelt hij lachend. Die lach klinkt regelmatig als hij herinneringen ophaalt aan de streken die hij uithaalde tijdens de traditionele schoolreis naar Ameland. ,,De ene keer liet ik ze geloven dat ze drugs hadden gevonden en had ik zelf de politie van Ameland ingeschakeld om het spel mee te spelen, de andere keer was het een nazischat waarvoor ik rijksmarken had gekocht, een oud lijkend document had laten maken door een collega en de Historische Vereniging van Ameland had gevraagd om meer te vertellen over de vondst. De leerlingen hoorden vaak dagen later pas dat het allemaal in scène was gezet. Ik filmde mezelf ook wel eens als typetje. Dan was ik bijvoorbeeld Freddy Frikandel of Fred Kroket. In de klas legde ik een instructie klaar voor de kinderen om het filmpje te starten. Zelf keek ik vanaf de gang stiekem mee. Als Freddy Frikandel na een aantal grappen zei dat ze moesten lezen, dan deden ze dat allemaal braaf. Prachtig!’’

Recente berichten
Call Now Button